Zęby zatrzymane – kiedy trzeba je usunąć?

Ząb zatrzymany to taki, który nie wyrósł – w całości lub częściowo – poza dziąsło. Może przysporzyć wielu problemów, m.in. wywoływać dyskomfort podczas jedzenia lub uporczywy ból, powodować nieprzyjemny zapach z jamy ustnej, infekcje czy nawet szczękościsk. Co zrobić z takim zębem? Można go usunąć lub wyprowadzić do łuku. Sprawdź, jakie objawy towarzyszą zatrzymaniu zębów i kiedy trzeba je usunąć.

Ząb zatrzymany w dziąśle, czyli jaki?

Zęby zatrzymane to takie zęby, które wykształciły się prawidłowo, ale na etapie rozwoju utkwiły (zatrzymały się) w kości szczęki lub żuchwy. Czasem taki ząb jest całkowicie otoczony przez kość i jego korona w ogóle nie jest widoczna poza dziąsłem (ząb zatrzymany całkowicie lub ząb zatrzymany w kości), a czasem część korony zęba jest osłonięta błoną śluzową lub jej fragment wystaje lekko ponad dziąsło i jest widoczny w jamie ustnej (ząb częściowo zatrzymany lub ząb zatrzymany w dziąśle).

Najczęściej problem ten dotyczy tzw. ósemek („zębów mądrości”, czyli trzecich zębów trzonowych), ale zdarza się, że zatrzymaniu ulegają inne zęby.

Warto wiedzieć! Ząb może być także zatrzymany w podniebieniu. Najczęściej problem ten dotyczy górnych kłów. Wówczas mogą być one usytuowane na podniebieniu za zębami drugim i czwartym albo z przodu, pomiędzy nimi.

Jakie są objawy zatrzymanego zęba?

Ząb zatrzymany – sam w sobie – nie musi wywoływać żadnych objawów. Może jednak stać się przyczyną nieprzyjemnych dolegliwości lub powodować szereg konsekwencji. Najbardziej dokuczliwe jest zwykle zatrzymanie ósemek. Wówczas problemy, z jakimi możesz się spotkać, to:

• Dolegliwości bólowe wywołane naciskiem zęba na nerwy w żuchwie.
• Stan zapalny tkanek miękkich, które otaczają zatrzymany ząb. Może to w dalszej kolejności powodować skurcze mięśni skrzydłowych, żwaczy i skroniowych.
• Dysfunkcje stawu skroniowo-żuchwowego.
• Szczękościsk, trudności przy otwieraniu ust.
• Paradontoza sąsiedniego zęba.
• Wady zgryzu, stłoczenie zębów wywołane naciskiem na pozostałe uzębienie zębów zatrzymanych, asymetria łuków zębowych.
• Próchnica wyrżniętej części zęba (w przypadku zębów zatrzymanych w dziąśle).
• Stan zapalny gardła po stronie zatrzymanego zęba.

Warto wiedzieć! Szereg problemów mogą powodować też zęby zatrzymane częściowo. Wówczas mogą pojawić się m.in.: nieprzyjemny zapach z ust, próchnica, paradontoza lub częste tworzenie się stanów zapalnych.

Jak diagnozuje się zęby zatrzymane?

W celu zdiagnozowania zatrzymanych zębów wykonuje się wywiad medyczny, badania diagnostyczne, a także zdjęcie pantomograficzne czy tomografię komputerową. Dopiero na podstawie wykonanych badań podejmuje się decyzje o leczeniu i o tym, czy konieczne jest usunięcie zatrzymanego zęba.

Leczenie zatrzymanych zębów. Kiedy trzeba usunąć zatrzymany ząb?

Nie każdy ząb zatrzymany trzeba usuwać, jednak często ekstrakcja takiego zęba jest konieczna. Wszystko zależy od położenia zęba, a także od objawów, które towarzyszą jego zatrzymaniu czy stopnia skomplikowania konkretnego przypadku.

W leczeniu zatrzymanych zębów stosuje się najczęściej jedną z dwóch metod: wyprowadzenie zęba do łuku lub jego ekstrakcję. Sprawdź, na czym polegają obie metody i kiedy można je wykonać.

Wyprowadzenie zęba do łuku – leczenie ortodontyczne
Wyprowadzanie zęba do łuku polega na częściowym odsłonięciu korony zatrzymanego zęba i założeniu specjalnego aparatu ortodontycznego. Ma to na celu ściągnięcie zęba w dół – tak, by osiągnął właściwą pozycję. Tę metodę stosuje się przede wszystkim przy zębach przedtrzonowych, kłach i siekaczach, czyli tych zębach, których brak byłby dostrzegalny. Proces jest długotrwały, ale skuteczny i pozwala uchronić ząb przed wyrwaniem.

Ekstrakcja – usunięcie zęba

Problem zatrzymanych zębów dotyczy najczęściej ósemek. W przypadku tych zębów dokonuje się zwykle ekstrakcji, zwłaszcza gdy zatrzymaniu zębów towarzyszy ropień, torbiel, stan zapalny, próchnica czy dolegliwości bólowe.

Zabieg usunięcia zatrzymanego zęba jest przeprowadzany najczęściej w znieczuleniu miejscowym (ewentualnie ogólnym). Polega na nacięciu dziąsła, odwarstwieniu płata śluzówkowo-okostnowego i odsłonięciu kości w celu usunięcia zęba. Po zabiegu rana jest zabezpieczana i zakładane są szwy.

Ważne! Sam zabieg usunięcia zęba nie jest bolesny, ponieważ stosuje się odpowiednie znieczulenie. Jednak po ustąpieniu znieczulenia, mogą pojawić się dolegliwości bólowe, obrzęk i dyskomfort podczas przełykania pokarmów. Stomatolog może też zalecić stosowanie antybiotyku. Konieczne jest też przestrzeganie zaleceń pozabiegowych, takich jak: stosowanie diety miękkiej, płukanie jamy ustnej preparatami antyseptycznymi, przykładanie do twarzy zimnych okładów czy właściwa higienizacja.

Jeśli występują u Ciebie objawy zatrzymania zębów i szukasz specjalisty, z którym możesz się skonsultować, zapraszamy do kontaktu z naszym gabinetem. Umówimy Cię na spotkanie ze stomatologiem, który w miłej, spokojnej atmosferze zdiagnozuje Twój problem.